Dag 8

Carnac, bij de Alignements de Kermario

Datum vertrek: vrijdag 9 augustus

Kilometer stand vertrek: 118217

Vertrek: 08:30 uur

Aankomst: 11:00 uur,

Waar: Carnac, bij de Alignements de Kermario

Coördinaten: N 47°35.769, E 003°04.309

Kilometerstand aankomst: 118374

Gereden kilometers: 157 km.

Weer: Weg met regen later op de dag weer zonnig en ook bewolkt. Veel wind.

Temperatuur: 18° naar 24°

 

Onze overnachtingsplek op Montagne St. Michel was echt super. Wel heel veel wind. Het is ook echt donker! Je ziet alleen een lichtschijn van een dorp beneden en de verlichting van de voormalige kern centrale aan het meer.

Om half 9 vertrokken naar Carnac. De reis gewoon via de snelweg gedaan en echt geen uitstapjes gemaakt. Om 11 uur kwamen we aan. Ik had al gezien dat er bij de Alignements de Kermario een grote parkeerplaats was. Gewoon gegokt in de hoop dat we er konden staan met de camper. Nou dat kan! Petje af voor Carnac. De officiële plek is bij de Gendarmerie in het dorp, maar ook hier mag je gewoon overal staan en overnachten. We staan dus nu op de P-plaats van de menhirvelden de Kermario, op steenworp afstand van Carnac en van de Alignements van Menec. Deze is de grootste. Ook zijn er her en der genoeg mooie dingen te bezichtigen. Wij hebben de fiets gepakt en hebben daardoor leuke dingen gezien.

Helaas mag je in de zomermaanden de velden niet meer op. Afgesloten met een hek. Zoals wij begrijpen is dat wel mogelijk in de maanden eind oktober tot maart. Dit puur ter bescherming van de stenen tegen alle mensen. Jammer, maar logisch. Gelukkig is er ook een Petit Menec. Je loopt dan zo het bos in en ziet in een kleinere vorm ook de menhir stenen.

Bij de Grote Menec is ook een informatie cq bezoekerscentrum.  Ook hier op de parkeerplaats veel campers welke er overnachten.

Tijdens onze fietstocht zagen we de Tumulus van Kercado. Tumulus is een grafheuvel.

Kost € 1,00. Hebben we gedaan, gewoon leuk om te zien. Je kon ook in de grafkamer.

Heb nog wel een moeder boos gemaakt. Haar kinderen gooiden hun fietsen zomaar op het pad. Een andere vrouw raapte al een fiets op en zette de fiets weg. Ik pakte natuurlijk net een fiets toen de moeder en kinderen eraan kwamen. Gewoon onverstoorbaar pakte ik het fietsje en zette het aan de kant. Moeder was boos. Jammer dan, moet ze haar kroost maar opvoeden. Kon toch niet begrijpen wat ze zei. Verstomd Henk gebaarde wel dat de kids dit niet konden doen. Leuk hoor zoiets in Frans-Nederlands. Ik ben gewoon doorgelopen.

Vlak achter dit stukje bos staat trouwens een giga modern watertoren. Past gewoon niet in dit landschap!

Weer een stukje fietsen langs de D119. Je leert gewoon fietsen hier, men houdt rekening met je.

Kwamen we bij Le Geant du Manio, Ook een grote Menhir, met een veld in het rechthoek met kleinere menhir. Overal stenen muurtjes.

 

Daarna waren we de route een beetje kwijt zoals beschreven in het ANWB boekje over Bretagne. Erg verwarrend om te volgen. Henk had nog een cache, bleek bij de Petit Menac te zijn. Gewoon een veld in het bos, vrij toegankelijk. Daar lag ook de cache. Lekker verder via het bospad gaan fietsen. Tot onze verrassing kwamen bij Lac de Carnac uit (bleek zo te heten) Ook een haventje met eb en vloed. Ook hier ergens een cache, maar aan de verkeerde kant van de baai. Pech.

Prachtige huizen hier. Je reed over privé grond, maar voetgangers en fietsers waren toegestaan. Echt heel mooi! We hebben gewoon een stukje gefietst. Kwamen weer langs de parkeerplaats. Doorgegaan naar het grote Menec veld en de bezoekers centrum. Wat een drukte daar! Busladingen vol, even kijken en wegwezen.

Via centrum Carnac, naar de Toeristinfo voor wat plattegronden en andere info. Carnac is best een drukke toeristische plaats, maar wel met charme. Ik vond het leuk. Bij de boulangerie brood gehaald. Ook postzegels gehaald voor de kaarten die we versturen.

Hup weer op weg naar Chapel St. Michel bij Carnac. Een andere dus dan van gisteren. Nog even doorfietsen en klimmen. Helaas, de kapel was wegens onveilige situatie gesloten tot eind 2013. Zijn nu bezig met betere onderstutting. Heel erg jammer! Moeten ook hier weer terug komen dus!

Ook hier weer een cache bij de la Fontaine de Guillevic welke hoort bij de kapel. Op dit wandelpad gingen wij dus fietsen. Geen probleem in Frankrijk. Totdat het pad erg smal werd. Oeps. Fiets aan de hand en voorzichtig lopen naast de stenen muur. Later werd het pad weer breed.

Helaas de cache niet gevonden.

Nog een stukje fietsen voor het bos en dan waren we weer bij de camper.

Zo af en toe een alternatieve fietsroute opgepakt door het bos, één keer ging dat niet zo goed. Het pad was overwoekerd met struiken en werd steeds slechter. Volgens de GPS zou dit pad op een breed pad uitkomen. Niet dus…….Weer terug en gewoon de normale weg genomen, althans het brede bospad. We hebben vandaag 25.8 km gefietst.

Op de P-plaats staan 2 omgebouwde vrachtwagens en diverse camper busjes. Volgens mij wonen de mensen hier op deze plek in hun campers. Thuislozen of artiesten? Geen idee, wel leuk om te zien. Er sliep zelfs 1 persoon in een hangmat tussen de bomen. Was best kil ’s nachts! Het is wel apart. Hebben honden bij zich, erg goed verzorgd. Er staat ook een gewone camper bij, oudere mensen. Zij kennen deze jongelui. Is wel een rustige groep. Hebben een Afrikaanse percussion trommel bij zich. Gewoon leuk.

Het weer is nu nog heerlijk. Morgen naar Quiberon, schijnt een mooi schiereiland te zijn waar veel te doen is.

Overmorgen willen we vanaf Quiberon naar het eiland Belle Ille met de veerboot varen en daar de hele dag vertoeven. De overtocht duurt ongeveer een half uur, maar is echt niet goedkoop. Geloof zo’n 30 euro per persoon retour. Dus we blijven hier even vertoeven.

Heb nog niet het strand paradijs van Carnac gezien. Wilde wel even naar het strand, maar is niets van gekomen. Hoop dat ik vannacht beter slaap. Afgelopen nacht buikkrampen en zware diarree. Vandaag ging het wel goed.

We zijn moe, maar wel kijken we terug op een mooie dag. Ik moet er nog steeds aan wennen dat Inta er niet meer bij is. Af en toe flitst de gedachte dat ik terug moet, omdat Inta alleen is.

Hoewel ik ook medelijden heb met alle honden die verplicht mee moeten wandelen en dan echt veel in deze warmte. Afgelopen week zelfs gewoon in een enorme hitte. Ik snap die mensen niet hoor. Zelfs Duitsers gezien bij Fort la Lotte en Cap Frehel die aan het fietsen waren met hun hond mee lopend. Dat beestje was echt helemaal kapot. Ik vroeg of ze lang aan het fietsen waren. Ja eigenlijk wel, dus. Heb heel netjes gezegd dat ik dat nooit heb gedaan met mijn overleden hond. Veel te warm en niet goed. Ze gingen elders zitten. Arme hond! Ik word gewoon boos op dit soort mensen.

 

Maak jouw eigen website met JouwWeb